بیگ بنگ: چند جهانی یکی از نظریات علمی-تخیلی میباشد که بسیار مورد توجه و علاقه قرار گرفته است. این پدیده را میتوان بدین صورت توصیف کرد: سفری به اندازهی کافی دور و یا به عبارتی سفری به درون یک کرمچاله و رو در رو شدن با یکی شبیه خودمان و یا یکی دیگر از خودمان در جهانی دیگر.
به گزارش بیگ بنگ، سوالی که پیش می آید این است که حتی اگر جهانهای موازی وجود هم داشته باشند، آیا ما قادر به دستیابی به آنها خواهیم بود؟ دنبال کردن نظرات و گمانهای فیزیکدانان با افکار منحصر به فردی که دارند، مانند همیشه جالب خواهد بود.
آیا کربنهای شما در جایی دیگر کپی شدهاند؟
یکی از هیجانانگیزترین موضوعات هم در جهان علمی- تخیلی و هم در علم واقعی، مفهوم جهانهای موازی میباشد. این موضوع بسیار شگفتآور است؛ این ایده که چندین کپی از شما هم زمان در چند مکان وجود دارد، بسیار هیجانانگیز و همچنین نگرانکننده خواهد بود. ایدهی چند جهانی یک فرضیهی علمی نیست؛ بلکه همانگونه که اتان سیگل در مجلهی فوربس گفته است: یک نتیجهی فرضی است از چندین قانون فیزیکی که امروزه فهمیده شده است.
ایدهی آغاز منحنی فضا-زمان و کشیده شدن آن به سمت بینهایت به صورت ریاضی محدود به این میشود که در چند نقطه تکرار خواهد شد. از این نظریه گاهی تحت عنوان “جهانهای در هم تنیده یا دوخته شده” نام برده میشود. میتوانید ایدهی تکرار کلونیهای کیهانی را فراموش کنید اما، احتمال دیگری وجود خواهد داشت. این احتمال به این صورت بیان میشود: چندین پدیدهی بیگ بنگ به صورت هم زمان رخ داده و چندین حباب فضا-زمان در چندین دریای کفآلود از پتانسیل بینهایت بوجود آورده است.
چگونه به آنجا دست خواهیم یافت؟
آنچه ما میخواهیم بدانیم این است: آیا ما قادر هستیم به حباب دیگری از فضا-زمان دست یابیم؟ خب جواب این سوال بستگی دارد به اینکه ما کدام ایده را برای وجود جهانهای موازی بپذیریم. فیزیکدان تئوری آمریکایی و نظریه پرداز نظریهی خارقالعادهی ریسمان، “برایان گرین” از دانشگاه کلمبیا، این بحث را مطرح میکند که معقول بودن سفر بین جهانهای مختلف، با فرض اینکه پدیدهی چند جهانی و جهانهای موازی واقعا وجود داشته باشند، بر پایهی مفهومی میچرخد که شما با آن امکان وجود داشتن جهانهای موازی را مطرح میکنید.
این نظریهپرداز میگوید: اگر شما مدافع وجود جهانهای موازی بر اساس رخ دادن چندین رویداد بیگ بنگ به صورت هم زمان هستید باید بدانید که این مفهوم بدین معنا است که ترک کردن جهانی که در آن هستیم و سفر به جهانهای دیگر همانقدر محتمل و ممکن خواهد بود که سفر در زمان به گذشته و حتی به پیش از رخداد پدیدهی بیگ بنگ که جهان ما را به وجود آورده است امکانپذیر باشد. حال اگر شما به نظریهی جهانهای موازی بر پایهی فیزیک کوانتومی اعتقاد داشته باشید، نیازی به سفر کردن به جهانهای دیگر نخواهید داشت، زیرا شما هم اکنون به صورت متناوب در چند جهان زندگی میکنید (اگرچه نه در تمام آنها). نمیتوانید تصمیم بگیرید که کدام لباس را بپوشید؟ اصلا مشکلی نیست؛ شما هر دو را خواهید پوشید اما در دو جهان موازی جدا از هم!
در هر حال، فیزیکدان نظری “میچیو کاکو” عقیده دارد که کیهان ما در نهایت به وسیلهی یک یخبندان عظیم پایان خواهد یافت و این تکنولوژی روزی به ما اجازه خواهد داد که در میان جهانهای مختلف سفر کنیم. از طرف دیگر، نیل دگراس تایسون میگوید که اگر شما از جهانی با ابعاد بزرگتر آمده باشید به آسانی قادر به سفر در بین ابعاد دیگر خواهید بود درست مانند اینکه از یک اتاق بزرگ به یک اتاق کوچک قدم بگذارید. همچنین در نظریهی ریسمان (به عنوان یک نظریهی پیشرو که توانسته در رقابتی آشکار پلی بر فراز خلیج به ظاهر شکست ناپذیر مکانیک کوانتومی و نسبیت عام بگستراند) این فرض بیان میشود که در واقع در کیهان ما ابعادی بسیار بیشتر از آنچه در گذشته فکر میکردیم وجود دارد و ما فقط در آشکارسازی و شناسایی آنها با شکست روبرو شدهایم. زیرا، این ابعاد در واقع بسیار کوچک، درهم تنیده در زمان بینهایت و در محدودهی زیر اتمی هستند و لذا دستگاههای ما قادر به آشکار ساختن آنها نمیباشند.
اما، ما چگونه میتوانیم هیچکدام از این بحثهای مطرح شده را ثابت کنیم بدون آنکه به اولین تجربهی عملی از آنها دست پیدا کنیم؟ بسیاری از جنبههای متعدد جهان ما هنوز برایمان ناشناس و مرموز باقی مانده، بنابراین در حال حاضر به نظر میرسد دستیابی به هرگونه دلیل موثق برای اثبات اینکه کدام یک از این فرضیات درست است وجود ندارد. در هر صورت، فارغ از اینکه ما دلایل قطعی برای اثبات وجود جهانهای موازی و پدیدهی چند جهانی پیدا کرده باشیم و یا بتوانیم مسیر جا به جا شدن میان این جهانها را بیابیم، ناپدید شدن موضوعی به این مهیجی هم در علم ِ تخیلی و هم در علم ِ واقعی بسیار دور از دهن به نظر میرسد.
ترجمه: ندا حائری/ سایت علمی بیگ بنگ
منبع: futurism.com
بیگ بنگ: بر اساس برخی برآوردها، جهان شناخته شده ممکن است شامل رقمی تا ۲ تریلیون کهکشان باشد، البته می دانیم که به طور متوسط هر کهکشان حدود ۱۰۰ میلیون ستاره و تعداد نامحدودی سیاراه دارد. اما آیا می شود که این تعداد کهکشان، نسخه هایی کپی شده از جهانی باشد که ما درک می کنیم؟
به گزارش بیگ بنگ، شاید مفهوم چند جهانی که به طور نامحسوس همراه با ما همسو می شود، نماینده نسخه هایی از واقعیت است که تقریبا مشابه با خود ما هستند. ارین مک دونالد، اخترفیزیکدان و مهندس، با موضوع بررسی نکاتی برجسته؛ رابطۀ میان علم، تکنولوژی و ژانر علمی- تخیلی را بررسی کرد. وی گفت: در حالی که دانشمندان هنوز هیچ شواهدی دربارۀ وجود “چندجهانی” پیدا نکرده اند، تعدادی از فرضیه ها وجود دارد که از قوانین فیزیک برای بررسی امکان ِ وجود چندجهانی، استفاده می کنند که گاهی اوقات در این روند، درک ما از واقعیت را به چالش می کشند.
مک دونالد توضیح داد که جهان بصورت سه بعد فضایی، به همراه زمان در هم آمیخته شده تا پیوستی چهار بعدی را تشکیل دهند، اما دانشمندان نمی توانند با قطعیت بگویند که فضا- زمان چگونه به نظر می رسد، به این معنی که ممکن است جهان های بی شماری وجود داشته باشند که برای ما نامرئی هستند. ساده ترین مفهوم چند جهانی، معروف به جهان آینه ای است که در آن یک جهان متناوب به طور موازی نزدیک به ماست، اما در عین حال مخالف آن است – مانند قسمت “آینه، آینه” اصلی سریال تلویزیونی “Star Trek” که در آن بخش فرود، به اشتباه به نسخه دیگری از سازمان منتقل شد که مجهز به نسخه های وحشیانه تر از خدمه مشابه شده اش بود!
مکدونالد گفت: یکی دیگر از دیدگاه های چندبُعدی، جهان غشایی است که جهان ما را به عنوان یک غشا در بطنی گسترده و احتمالا بی نهایت از جهان های غشایی توصیف می کند، اما هیچ اتصال یا وسیله ای برای برقراری ارتباط بین آنها وجود ندارد. در این مثال چندین جهان ممکن است در حباب های فضا و زمان وجود داشته باشند. به گفته مک دونالد، با این حساب، ساکنان دو جهان در صورت اتصال حباب ها به طور مستقیم به یکدیگر می توانند به طور نظری با هم ارتباط برقرار کنند.
مک دونالد افزود: جهان های کوانتومی بیشتر در علم فیزیک ظاهر می شوند. این ایده نشان می دهد که هر تصمیمی که فرد می گیرد، یک جدول زمانی جدید را ایجاد می کند، ایجاد یک جهان جدید و مستقل که مسیر متفاوتی دنبال می کند. نویسندگان داستان های علمی- تخیلی با موضوع ِ “سفر در زمان” اغلب به قوانین جهان کوانتومی استناد می کنند تا توضیح دهند که چگونه شخصیت ها می توانند به گذشته سفر کنند و در عین حال موجودیت حال حاضر خود را از بین نبرند – در واقع هر کدام از این انتخاب ها، جهان های کامل جدیدی را به وجود می آورد، و جهان دست نخوردۀ اصلی خود را ترک می کند.
اما شاید قابل تعمیم دهنده ترین فرض این است که آیا جهانی که ما آن را واقعی می پنداریم، در واقع نوعی از شبیه سازی، همانند فیلم «ماتریکس» است. مک دونالد از مخاطبان پرسید: آیا می خواهید بدانید که آیا شما در یک شبیه سازی زندگی می کنید و هیچ کنترلی روی کارهای خود ندارید؟ آیا می توانیم آزمایش کنیم و متوجه شویم که همگی ما از کد ساخته شده ایم؟ به گفته او در حال حاضر، بسیاری از سوالات در مورد چندجهانی و واقعیت بدون پاسخ هستند، اما موضوعاتی هستند که برای فکر کردن بسیار جالب اند.
ترجمه: محبوبه معصوم نیا/ سایت علمی بیگ بنگ