در شرع مقدس بسیار مستحب و مؤکد است که مردان و زنان در دست راست انگشتر کنند. در برخی احادیث در دست چپ کردن نیز جایز شمرده شده است، ولی اگر نقش یا نگین شریفی بر آن است، باید در وقت استنجا بیرون آورند.
در روایت است که حضرت امام رضا (علیه السلام) فرمود: اگر خواهی انگشتر را به دست راست کن و اگر خواهی به دست چپ.
به سند معتبر از امیرمؤمنان (علیه السلام) نقل است که حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) انگشتر را به دست راست می کرده است.
از سلمان فارسی (رحمةالله) روایت است که حضرت رسول (صلی الله علیه و آله وسلم) به حضرت امیرمؤمنان (علیه السلام) فرمود: یاعلی، انگشتر به دست راست کن تا از مقربان باشی. حضرت امیر (علیه السلام) گفت: مقربان کیانند؟ فرمود: جبرئیل و میکائیل. پرسید: چه انگشتری در دست کنم؟ فرمود: عقیق سرخ...
در حدیثی دیگر است که از حضرت امام موسی (علیه السلام) پرسیدند: چرا امیرمؤمنان (علیه السلام) انگشتر به دست راست می کرد؟ فرمود: زیرا آن حضرت پیشوای اصحاب یمین است که در قیامت نامه اعمالشان را به دست راست می دهند و حضرت رسول (صلی الله علیه و آله وسلم) نیز انگشتر به دست راست می کرد. این نشانه ای برای شیعیان ما است....
روایت است که حضرت جبرئیل (علیه السلام) به حضرت رسول (صلی الله علیه و آله وسلم) گفت: هرکس انگشتر به دست راست کند و هدفش، سنت و پیروی تو باشد و او را ببینم که در قیامت، حیران مانده است، دستش را می گیرم و به تو می رسانم.
از حضرت صادق
(علیه السلام) روایت است که حضرت رسول (صلی الله علیه و آله وسلم) نهی کرده
است که انگشتر در انگشت شهادت و انگشت میان کنند. در فقه الرضا (علیه
السلام) آمده است: در وقت انگشتر به دست کردن، بگو: اللهم سمنی بسیماء الایمان و اختم لی بخیر و اجعل عاقبتی الی خیر انک انت العزیز الاکرم.
سنت است که انگشتر از نقره باشد و بر مردان حرام است که انگشتر طلا به دست کنند و انگشتر آهن و برنج و فولاد برای مردان و زنان مکروه است؛ چنان که از حضرت صادق (علیه السلام) نقل است که انگشتر حضرت رسول (صلی الله علیه و آله وسلم) از نقره بوده است.
از حضرت امیرمؤمنان (علیه السلام) روایت است: جز نقره، انگشتر به دست نکنید که رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلم) فرمود: پاک نیست دستی که انگشتر آهنین در آن باشد.
نقل است که حضرت امیر (علیه السلام) چهار انگشتر به دست داشته است: انگشتر یاقوت برای شرافت و زینتش، و فیروزه برای نصرت و یاری اش، و حدید چینی برای قوتش، و عقیق برای حرز و دفع دشمنان و بلاها.
در حدیثی از امام رضا (علیه السلام) نقل است که عقیق، فقر و نیستی را از میان می برد و نفاق را زایل می کند.
در روایتی است از امام صادق (علیه السلام) که انگشتر عقیق به دست کنید؛ زیرا مبارک است و هرکس انگشتر عقیق به دست کند، امید هست که فرجامش به خیر و نیکی مقرون شود.
همچنین از حضرت رسول (صلی الله علیه و آله وسلم) روایت است که هرکس انگشتر عقیق به دست داشته باشد، حاجتش بر آورده شود. نیز از حضرت صادق (علیه السلام) نقل است: عقیق مورث ایمنی در سفر است.
در روایتی آمده است که حاکمی به سبب جرمی پی
شخصی فرستاده بود. حضرت صادق (علیه السلام) بدو فرمود: انگشتر عقیق به او
برسانید. چنان کردند و آسیبی به او نرسید.
در حدیثی دیگر آمده است که مردی نزد حضرت رسول (صلی الله علیه و آله وسلم) آمد و شکایت کرد که دزدان در راه به من رسیدند و اموالم را بردند. حضرت فرمود: چرا انگشتر عقیق در دست نداشتی که از هرگونه بدی آدمی را نگاه می دارد؟!.
در حدیثی آمده است که بشیر دهان به امیرمؤمنان (علیه السلام) عرض کرد: چه نگینی بر انگشت خود بنشانم؟ فرمود: چرا از عقیق سرخ و عقیق زرد و عقیق سفید غافلی که این ها سه کوهند در بهشت؟! نیز نقل است، شخصی از برابر امام باقر (علیه السلام) می گذشت که تازیانه ای بسیار بر او زده بودند. حضرت فرمود: انگشتر عقیق او کجا است؟! اگر با او می بود، تازیانه نمی خورد.
در روایتی از امیرمؤمنان (علیه السلام) آمده است: نماز کسی که انگشتر عقیق در دست داشته باشد، بر نماز جماعتی که غیر عقیق در دست داشته باشند، چهل درجه برتر است.
سرانجام آن که سلیمان اعمش روایت می کند: خدمت حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) بودم پیش خانه منصور عباسی. کسی را بیرون آوردند که تازیانه خورده بود. حضرت فرمود: ای سلیمان، ببین نگین انگشترش چیست. گفتم: یابن رسول الله، عقیق نیست. فرمود: ای سلیمان، اگر عقیق می بود، تازیانه اش نمی زدند. گفتم: یا ابن رسول الله، درباره عقیق بیش تر بگو. فرمود: ای سلیمان، عقیق از دست بریدن امان می بخشد. گفتم: باز بگو. فرمود: ای سلیمان، عقیق از خون امان می بخشد. گفتم: باز هم بفرما. فرمود: ای سلیمان، خدای عزوجل دوست می دارد دستی را که عقیق در آن است و به دعا بلند می شود. گفتم: باز بگو. فرمود: ای سلیمان، تعجب می کنم اگر دستی در آن نگین عقیق باشد و از درهم و دینار تهی بماند. گفتم: یا ابن رسول الله، دیگر بگو. فرمود: از فقر ایمن می کند.
در حدیثی معتبر از حضرت علی بن موسی (علیه السلام) نقل است: انگشتر یاقوت در دست کنید که پریشانی را زایل می کند.
از حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) نقل است: سنت است مؤمن انگشتر یاقوت در دست کند. نیز از امام موسی (علیه السلام) روایت کرده اند: انگشتر زمرد موجب آسانی است که هیچ دشواری در آن نباشد.
از امام رضا (علیه السلام) نقل است: انگشتر زمرد در دست کردن، فقر را به توانگری بدل می کند. همچنین نقل است که فرمود: هرکس انگشتر یاقوت زرد در دست کند، فقیر نمی شود.
از حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) نقل است: هرکس انگشتر فیروزه به دست کند، دستش فقیر نشود.
علی بن محمد حمیری روایت کرده است: دختر جعفر بن محمود را به همسری گرفتم. او را بسیار دوست می داشتم، ولی فرزندی نصیبمان نمی شد. خدمت حضرت امام علی نقی (علیه السلام) رفتم و موضوع را گفتم. تبسم کرد و فرمود: انگشتری بر دست کن که نگینش فیروزه باشد. بر روی اش این آیه نقش کن: رب لاتذرنی فردا و انت خیر الوارثین )1( انبیاء، آیه 89. . من چنین کردم و یک سال نگذشت که خداوند پسری ارزانی فرمود.
نیز نقل است که خداوند می فرماید: شرم دارم که دستی به دعا بلند شود در آن فیروزه باشد و ناامیدش بازگردانم.
مفضل بن عمر گوید: روزی به حضور امام صادق (علیه السلام) رسیدم. انگشتری فیروزه بر انگشت داشتم. فرمود: ای مفضل، فیروزه جای سیر دیدگان مردان و زنان مؤمن است و دردها را از چشمانشان دور می سازد. من دوست دارم هر مؤمن را پنج انگشتر باشد:
- یاقوت که فاخرترین انگشتر است،
-و عقیق که خالص ترین نگین برای خدا و ما اهل بیت است،
- و فیروزه که چشم را قوت می دهد و سینه را می گشاید و نیروی دل را افزون می کند و چون مؤمن پی کاری می رود، اگر آن را به دست کند، حاجتش برآورده می شود،
- و حدید چینی که دوست نمی دارم همیشه در دستش باشد، ولی بد نیست چون نزد کسی می رود که می ترسد به او گزندی برساند، در دستش کند. حدید چینی شر را دور می کند.
- پنجم، انگشتر دُرّ که... هرکس به دست کند، با هر بار که به آن نگاه کند، خداوند زیارتی یا حجی و یا عمره ای در نامه عمل او می نویسد که ثوابش پیغمبران و صالحان باشد. اگر خدا بر شیعیان ما رحم نمی کرد، بهای آن بسیار بالا می رفت، ولی خداوند خواسته است ارزان شود و توانگر و فقیر شیعه بتوانند در دست کنند.
از امام رضا (علیه السلام) نقل است: بر نگین حضرت آدم آمده بود: لا اله الا الله محمد رسول الله. این نگین را از بهشت آورده بود.
روایت است که چون ابراهیم (علیه السلام) را در کفه منجنیق گذاشتند تا به آتش اندازند، حق تعالی انگشتری برایش فرستاد که شش کلمه بر آن نقش بسته بود: لا اله الا الله محمد رسول الله، لا حول و لا قوة الا بالله، فوضت امری الی الله، اسندت ظهری الی الله، حسبی الله. خداوند وحی فرمود که انگشتر را دست کن تا آتش را بر تو سرد و سلامت کنم.
در روایت است که نقش نگین حضرت موسی (علیه السلام) دو کلمه از تورات بود: اصبر توجر، اصدق تنج. یعنی صبر کن تا پاداش یابی و راست بگو تا نجات یابی.
بر نگین حضرت سلیمان (علیه السلام) نقش شده بود: سبحان من ألجم الجن بکلماته
و بر نگین انگشتر حضرت عیسی (علیه السلام) دو کلمه از انجیل بود: طوبی لعبد ذکر الله من اجله وویل لعبد نسی الله من اجله. یعنی خوشا به حال بنده ای که خداوند به سبب او یاد کرده شود و بدا به حال بنده ای که خدا به سبب او فراموش شود.
در حدیث است نقش نگین حضرت رسول (صلی الله علیه و آله وسلم) این بود: لا اله الا الله محمد رسول الله.
و نقش نگین حضرت امام حسن (علیه السلام) العزةلله بوده است
و نقش نگین حضرت امام حسین (علیه السلام) ان الله بالغ امره.
و در روایت است که حضرت امام زین العابدین (علیه السلام) انگشتر پدر گرامی اش را به دست می کرده است و همچنین امام محمدباقر (علیه السلام)، انگشتر امام حسین را به دست داشته است.
نیز بنابر روایات، بر نگین انگشتر امام صادق (علیه السلام) آمده بود: الله ولیی و عصمتی من خلقه.
و نقش نگین حضرت امام موسی (علیه السلام) حسبی الله بوده است.
در روایتی دیگر آمده است که نقش نگین امام علی (علیه السلام) الله الملک بوده است.
در حدیث معتبر آمده است که حضرت رسول (صلی الله علیه و آله وسلم) نهی کرده است از این که صورت حیوان بر نگین انگشتر نقش کنند و حضرت صادق (علیه السلام) فرموده است: عقل مردان را به سه چیز می توان سنجید: در بلندی ریش و نقش انگشتر و کنیه.
در حدیث دیگر امام صادق (علیه السلام) فرموده است: هرکس بر انگشترش نقش کند: ماشاءالله لاقوة الابالله استغفرالله از فقر شدید ایمن شود.
از امام محمدباقر (علیه السلام) روایت است: هرکس آیه ای از قرآن بر نگین انگشترش نقش کند، آمرزیده شود.
از صافی، خادم امام علی نقی (علیه السلام) نقل است: از امام (علیه السلام) رخصت خواستم که به زیارت جدش امام رضا (علیه السلام) بروم. فرمود: با خود انگشتری بردار که نگینش عقیق زرد و نقشش چنین باشد: ماشاءالله لاقوة الا بالله استغفرالله ، و بر روی دیگر نگین آمده باشد: محمد (و) علی. چون این انگشتر را با خود برداری، از شر دزدان و راهزنان در امان مانی و جسم و دین تو را حفظ می کند.
سیدبن طاووس (رحمةالله) نقل کرده است که :«مردی نزد امام صادق (علیه السلام) آمد و گفت: از حاکم شهر می ترسم و بیم آن دارم که بدخواهان، او را بر من به خشم آورند و جانم را به خطر اندازند. امام (علیه السلام) فرمود: انگشتری بساز که نگینش حدید چینی باشد و روی نگین سه سطر باشد:
در سطر اول ، اعوذ بجلال الله و در سطر دوم، اعوذ بکلمات الله و در سطر سوم، اعوذ برسول الله. در زیر نگین دو سطر نقش کن: سطر اول، آمنت بالله و کتبه و سطر دوم، واثق بالله و رسله. سطر دیگری نیز زیر نگین نقش کن: اشهد ان لا اله الا الله مخلصا.
هرگاه حاجتی بر تو دشوار می شود، آن را در دست کن و هنگامی که از آزار کسی می ترسی. به راستی که حاجت هایت برآورده می شوند و ترس هایت به ایمنی مبدل می گردند و زنی که زاییدن بر او دشوار می شود، این انگشتر را بر او بندید که به مشیت خدا به زودی وضع حمل می کند. همچنین اثر چشم بد را دفع می کند. مبادا نجاست یا چربی به نگین برسد و آن را با خود به حمام و بیت الخلا مبرید و خوب از آن نگاهداری کنید که از اسرار خدا است. هرگاه شما شیعیان بر جان خود از دشمن می ترسید، این انگشتر را به دست کنید و از دشمنان پنهانش کنید و جز به کسی که بدو اعتماد دارید، به هیچ کس نیاموزید. راوی حدیث گفته است که من به دستور امام (علیه السلام) عمل کردم و اثرش را یافتم.»
از حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) روایت است: هرکس صبحگاهان انگشتر عقیق به دست راست داشته باشد، پیش از آن که نگاهش به کسی بیفتد، نگین را به کف دست برگرداند و به آن نگاه کند و سوره قدر را بخواند و سپس بگوید:
«آمَنْتُ بِاللَّهِ وَحْدَهُ لاشريكَ لَهُ وَ كَفَرْتُ بِالْجِبْتِ وَالطّاغُوتِ وَ آمَنْتُ بِسِرِّ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلانِيَتِهِمْ وَ ظاهِرِهِمْ وَ باطِنِهِمْ وَ اَوَّلِهِمْ وَ آخِرِهِمْ»[ايمان دارم به خداى يگانه اى كه شريك ندارد و كافرم به جبت و طاغوت (خلفاى ناحق ) و ايمان دارم به راز آل محمّد و نهان و آشكار و باطن و اول و آخرشان.] چون چنین کند، خداوند در آن روز، او را از شر آسمان و زمین نگاه می دارد.
در حدیث دیگر آمده است: هر کسی انگشتری عقیق بسازد و بر نگینش نقش کند، محمد نبی الله و علی ولی الله خدا او را از مرگ بد نگاه می دارد و جز بر دین حق نمیرد.